جوراب دیابتی: هر آنچه که باید بدانید
ایده خرید جوراب های خاص فقط به دلیل دیابت ممکن است راه دیگری برای سود بردن جامعه دیابت باشد.
در واقع، بسیاری از افراد مبتلا به دیابت از پوشیدن «جوراب دیابتی» به شدت سود میبرند، در حالی که برای دیگران، استفاده از جورابهای دیابتی غیرضروری است.
در این مقاله، چگونگی تأثیر دیابت بر پاهای شما، آنچه که «جوراب دیابتی» را بسیار خاص می کند، چه کسی باید آن را بپوشد، و چند نکته برای محافظت و مراقبت از پاها را بررسی خواهیم کرد.
دیابت چگونه روی پاهای شما تأثیر می گذارد
همانطور که دیابت می تواند به رگ های خونی چشم، پوست سر، معده شما آسیب برساند، همچنین می تواند به انگشتان دست، انگشتان پا و کل پای شما آسیب جدی وارد کند.
در حالی که قند خون بالا در اینجا و آنجا در زندگی روزمره با دیابت انتظار می رود، سطوح بالای قند خون و سطوح بالای HbA1c به طور دائم به رگ های خونی و اعصاب در سراسر بدن شما آسیب می رساند هر کدان از جوراب ها الگوی جوراب جداگانه ای دارند.
این عارضه رایج دیابت به عنوان “نوروپاتی محیطی” شناخته می شود.
هر چه رگهای خونی و اعصاب پا آسیب بیشتری ببینند، احساس و احساس را در انگشتان پا و کلی پا از دست میدهید. ترکیب این از دست دادن احساس با قند خون بالا به طور مداوم، یک تاول یا بریدگی ساده، و یک پای عرق کرده که تمام روز در جوراب و کفش بسته شده است … و شما دستور العمل عالی برای یک عفونت بالقوه خطرناک را دریافت کرده اید.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) که عموماً به آن “زخم پا” گفته می شود، می گوید این عفونت های به ظاهر کوچک شایع ترین اتفاقی هستند که فرد مبتلا به دیابت را مجبور به قطع عضو می کند.
هرچه مدت زمان بهبودی بریدگی، همراه با سطوح بالای قند خون مداوم باشد، احتمال عفونت آن بریدگی بیشتر است که قیمت جوراب بستگی به جنس آن دارد.
عفونتی که نمیتواند به اندازه کافی با درمانهای غیرتهاجمی درمان شود – مانند “گچ گرفتن با تماس کامل” – در معرض خطر عفونتی است که میتواند گسترش یابد. هرچه بیشتر در سراسر انگشتان پا و در نهایت پاهای شما گسترش یابد، خطر بیشتری ایجاد می شود و احتمال قطع عضو برای نجات کل پا و زندگی شما بیشتر می شود.
همچنین بسیار مهم است که به یاد داشته باشید، به گفته مجله پزشکی نیوانگلند (NEJM) هنگامی که زخم پا را تجربه کردید، احتمال عفونت مجدد آن ناحیه بسیار زیاد است.
NEJM توضیح میدهد: «با بررسی 19 مطالعه سازگار در مورد میزان بروز عود زخم، تخمین میزنیم که تقریباً 40 درصد از بیماران ظرف یک سال پس از بهبود زخم، تقریباً 60 درصد در عرض سه سال و 65 درصد در طی پنج سال عود میکنند.»
NEJM همچنین توصیه میکند به جای بهبودی دائمی، به زخم پای التیام یافتهتان فکر کنید که انگار فقط در حال بهبودی است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.