همراه با ردیابی زمین، عمق خاصی از حذف خاک نشان داده خواهد شد. پس از تکمیل این بخش از فرآیند از بیل مکانیکی زنجیری صفر برای شروع برداشتن خاک سطحی و انتقال آن به مکان مورد نظر دیگر استفاده می شود.
قبل از اینکه بتوان یک پایه را ساخت، اجرای پایه اجرا می شود که شامل حفر یک ترانشه پیوسته است که معمولاً بین 4 فوت است و 10 فوت عمیق.
عمق پاورقی می تواند تا 15 فوت باشد. یا عمیق تر، به ویژه در مناطق آب و هوای سرد که در آن عمق فوتر زیر خط یخبندان است. این نوع حفاری شامل برداشتن لایه ای از خاک درست در زیر خاک سطحی است که به آن اسپویل (خاک، خاک، قلوه سنگ) می گویند.
در اکثر انواع پروژه های ساختمانی، حذف خاک سطحی بخش مهمی از فرآیند آماده سازی یک پایه پایدار و محکم برای ساخت و ساز و فرآیند ساخت و ساز است.
قبل از فرآیند حذف خاک سطحی، منطقه ای که قرار است حفاری شود با استفاده از فرآیندی به نام ردیابی زمین مشخص می شود. ردیابی زمینی منطقه خاصی را که حفاری در آن انجام خواهد شد مشخص می کند.
هنگام حفاری برخی از مناطق، خاک می تواند سنگی باشد و حاوی تخته سنگ های بزرگ یا قطعات بزرگ باشد. در این صورت، سنگ‌ها و تکه‌های سنگ‌های بزرگ‌تر باید با وسایل مکانیکی یا با استفاده از مواد منفجره حذف شوند تا سنگ‌های بزرگ را به قطعات کوچک‌تر تبدیل کنند.
حفاری سنگ عبارت است از برداشتن و استخراج سنگ‌های جدا شده و قطعات سنگی که بیش از 1 یارد مکعب هستند. حفاری سنگ به دلیل دخالت مواد منفجره و تجهیزات سنگین حفاری بسیار خطرناک است و می تواند یکی از پرخطرترین انواع حفاری باشد.
قبل از شروع ساخت و ساز بر روی هر ساختمان، پل و هر سازه دیگری، پایه هایی تشکیل می شود تا اطمینان حاصل شود که ساختمان دارای یک پایه محکم و پایدار است.
این کار برای اطمینان از عدم فرورفتن یا فروریختن سازه انجام می شود. فرو رفتن یا ریزش می تواند به دلیل مواردی مانند نشستن سازه در یک دوره زمانی مشخص و همچنین یخ زدگی و ذوب شدن در ماه های سرد سال رخ دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.