لباس حنابندان ترکیه ای موجب از بین رفتن خال های پوستی می شود

عروس های هندی در کشورهای غربی اغلب در مراسم عروسی لباس حنابندان ترکیه ای می پوشند و پس از آن به لباس سنتی هندی ( لنگا ، چولی و غیره) تغییر می کنند.

به طور سنتی، عروس کُرد برای اولین بار برای عروسی خود یک لباس قرمز می پوشد تا نماد خونریزی پس از ازدواج با از دست دادن باکرگی خود باشد، در حالی که عروس کردی که قبلاً ازدواج کرده بود، صورتی می پوشد.

امروزه بسیاری از کردها لباس حنابندان ترکیه ایی قرمز را با جامعه روستایی کردی فقیر مرتبط می دانند و دیگر معمولاً پوشیده نمی شوند. لباس حنابندان ترکیه ای رسمی ژاپنی هنوز هم استفاده می شود.

عروسی ژاپنی معمولاً شامل یک کیمونوی سنتی سفید خالص برای مراسم رسمی است که نماد پاکی و دوشیزگی است. ممکن است عروس برای رویدادهای بعد از مراسم برای خوش شانسی به کیمونوی قرمز تبدیل شود.

مردم جاوه اندونزی از کبایا ، نوعی بلوز سنتی، همراه با باتیک استفاده می کنند. در فیلیپین ، انواع باروت سایا که با سنت عروسی سفید اقتباس شده است.

به عنوان لباس حنابندان ترکیه ایی برای زنان و بارونگ تاگالوگ برای مردان در نظر گرفته می شود. قبایل مختلف و فیلیپینی‌های مسلمان لباس‌های سنتی دیگری را در طول مراسم مربوطه خود می‌پوشند.

در این بخش هیچ منبعی ذکر نشده است . لطفاً با افزودن نقل قول به منابع معتبر به بهبود این بخش کمک کنید . مطالب بدون منبع ممکن است به چالش کشیده و حذف شوند.

مردمان بومی قاره آمریکا سنت های متفاوتی در رابطه با عروسی و در نتیجه لباس حنابندان ترکیه ایی دارند. عروس هوپی به طور سنتی لباس های خود را توسط داماد و هر مردی در روستا که مایل به شرکت در آن بودند بافته می شد.

این لباس شامل یک کمربند بزرگ، دو ردای عروسی تماماً سفید، یک لباس حنابندان ترکیه ایی سفید با نوارهای قرمز در بالا و پایین، ساق‌دار و مقرنس سفید پوست جولانی، یک ریسمان برای بستن مو، و یک حصیر نی بود که در آن لباس را بپیچید این لباس به عنوان یک کفن نیز عمل می‌کرد، زیرا این لباس‌ها برای سفر در دنیای اموات ضروری هستند.