نحوه کشت بادمجان در مناطق مختلف

کشاورزان برای تولید بادمجان قلمی ریز  به صورت پایدار و سازگاری با چالش های تغییرات آب و هوایی به گونه های بهبود یافته بادمجان نیاز دارند.

از آنجایی که بادمجان سفید مصری  دارای دوره رشد نسبتا طولانی است، نسبت به سایر گیاهان سبزی بیشتر در معرض طیف وسیعی از بیماری های گیاهی، آفات، نماتدها و علف های هرز قرار دارد.

شایع ترین بیماری ها عبارتند از: پژمردگی باکتریایی، پژمردگی ورتیسیلیوم، پژمردگی فوزاریوم، پوسیدگی میوه آنتراکنوز، پوسیدگی آلترناریا، میرایی، سوختگی فیتوفتورا، سوختگی فومپسیس و پوسیدگی میوه، لکه برگی، برگ کوچک برنجال و موزاییک (روتینو و همکاران، 1997). ).

بادمجان همچنین در معرض حمله آفات متعدد از جمله کنه ها، مگس های سفید، شته ها، میوه بادمجان و کرم ساقه خوار، برگ خوار، تریپس، سوسک خالدار، غلتک برگ، کرم ساقه خوار و سوسک تاول است (Rotino et al., 1997; Medakker and ویجایاراغوان، 2007).

آب و هوای غیرقابل پیش بینی همراه با درجه حرارت شدید، خشکسالی یا سیل می تواند عملکرد و کیفیت میوه را کاهش دهد. به طور کلی، برنامه های اصلاح نژاد بادمجان با هدف توسعه واریته های پرمحصول، عمدتاً هیبریدهای F1، با کیفیت میوه بالا، ماندگاری و مقاومت در برابر بیماری های عمده و آفات حشرات، و با سازگاری گسترده با تنش های محیطی انجام می شود (Daunay and Hazra, 2012).

در این مقاله به بررسی تنوع و ذخایر ژنتیکی بادمجان سفید مینیاتوری می پردازیم.

به عنوان نقطه شروع، ما طبقه بندی و روابط محصول و خویشاوندان وحشی آن، و همچنین اهلی کردن بادمجان کشت شده را بررسی می کنیم.

روابط بین بادمجان های وحشی، نیمه اهلی و پرورشی پیچیده است و منشا، تکامل و مهاجرت به طور کامل درک نشده است (لوین و همکاران، 2006؛ مایر و همکاران، 2012).

در اینجا، ما خودمان را به شناسایی رویدادهای جهانی و مناطق مختلف محدود می کنیم.

یک بخش کلیدی مرور کلی ذخایر بانک ژن جهانی بادمجان لامپی گلخانه ای کشت شده و خویشاوندان وحشی آن است.

همانطور که نشان خواهیم داد، برای چنین گیاهانی، مجموعه در WorldVeg از اهمیت بالایی برخوردار است.

ترکیب، انتشار بذر و استفاده از ژرم پلاسم از این مجموعه ارائه و بحث شده است.